یک واحد هواساز (AHU) بزرگترین و سفارشی‌ترین دستگاه تهویه مطبوع تجاری موجود است و معمولاً روی پشت بام یا دیوار یک ساختمان قرار می‌گیرد. این دستگاه ترکیبی از چندین دستگاه است که به شکل یک بلوک جعبه‌ای بسته شده‌اند و برای تمیز کردن، تهویه مطبوع یا تازه کردن هوا در یک ساختمان استفاده می‌شوند. به طور خلاصه، واحدهای هواساز (دما و رطوبت) وضعیت حرارتی هوا را همراه با تمیزی فیلتراسیون آن تنظیم می‌کنند و این کار را با توزیع هوا از طریق مجاری که به هر اتاق در ساختمان شما امتداد دارند، انجام می‌دهند. برخلاف سیستم‌های تهویه مطبوع معمولی، سیستم‌های تهویه مطبوع AHU برای مطابقت با ساختمان‌های مجزا ساخته می‌شوند و فیلترهای داخلی، رطوبت‌سازها و سایر ابزارها را برای کنترل استاندارد هوا و راحتی داخل ساختمان اضافه می‌کنند.

وظایف اصلی یک واحد هواساز (AHU)

سیستم‌های گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع (HVAC صنعتی تجاری) در قلب موتورهای مدرن قرار دارند که باید با تهویه مطلوب و کیفیت هوا در ساختمان‌های بزرگ کار کنند. هواسازها در تهویه مطبوع معمولاً روی سقف یا دیوار بیرونی نصب می‌شوند و هوای مطبوع را از طریق کانال‌ها به اتاق‌های مختلف توزیع می‌کنند. این سیستم‌ها برای نیازهای خاص ساختمان ساخته شده‌اند که در آن باید سرمایش، گرمایش یا تهویه انجام دهند.

واحدهای تهویه مطبوع (HVAC) برای تمیزی هوا و کنترل سطح CO2 در محیط‌های پرترافیک مانند مراکز خرید، سالن‌های تئاتر و سالن‌های کنفرانس بسیار مهم هستند. آنها هوای تازه را جذب می‌کنند و به کاهش تعداد فن‌های دمنده مورد نیاز کمک می‌کنند - دو گزینه برای صرفه‌جویی در هزینه‌های انرژی و برآورده کردن الزامات انطباق با کیفیت هوا. محیط‌های بحرانی، مانند اتاق‌های تمیز، سالن‌های عمل و غیره، نه تنها به کنترل دما، بلکه به بهداشت حیاتی نیز نیاز دارند که اغلب از طریق واحدهای تهویه هوای تازه اختصاصی تسهیل می‌شود. همچنین، سیستم‌های تهویه هوای ضد انفجار، از انفجار گاز برای تأسیساتی که با گازهای قابل احتراق کار می‌کنند، محافظت می‌کنند.

یک واحد AHU از چه اجزایی تشکیل شده است؟

۱. ورودی هوا: واحد هواساز سفارشی، هوای بیرون را مکش می‌کند، آن را فیلتر، تهویه و در ساختمان به گردش در می‌آورد یا در صورت لزوم، هوای داخل را دوباره به گردش در می‌آورد.

دوم. فیلترهای هوا: اینها می‌توانند فیلترهای مکانیکی باشند که می‌توانند آلاینده‌های مختلف موجود در هوا - گرد و غبار، گرده و حتی باکتری‌ها - را استخراج کنند. در آشپزخانه‌ها یا کارگاه‌ها، فیلترهای تخصصی می‌توانند به مدیریت خطرات خاص، ایجاد هوای پاک‌تر و جلوگیری از تجمع مواد در سیستم کمک کنند.

۳. فن: مهم‌ترین بخش یک واحد تهویه مطبوع، فن است که هوا را به داخل کانال تخلیه می‌کند. انتخاب فن بر اساس نوع، شامل فن‌های منحنی رو به جلو، منحنی رو به عقب و ایرفویل، بر اساس فشار استاتیک و جریان هوای مورد نیاز.

Ⅳ. مبدل حرارتی: مبدل حرارتی برای ایجاد فعل و انفعالات حرارتی بین هوا و مایع خنک‌کننده استفاده می‌شود و به رساندن هوا به دمای مورد نیاز کمک می‌کند.

Ⅴ. کویل خنک‌کننده: کویل‌های خنک‌کننده با استفاده از قطرات آبی که در سینی میعانات جمع‌آوری می‌شوند، دمای هوای عبوری را کاهش می‌دهند.

Ⅵ. ERS: سیستم بازیابی انرژی (ERS) همچنین با انتقال انرژی حرارتی بین هوای استخراج شده و هوای بیرون، به بهبود بهره‌وری انرژی کمک می‌کند و نیاز به گرمایش یا سرمایش اضافی را کاهش می‌دهد.

۳. عناصر گرمایشی: برای تنظیم بیشتر دما، اجزای گرمایشی، از جمله بخاری‌های برقی یا مبدل‌های حرارتی، می‌توانند در هواساز (AHU) گنجانده شوند.

۳. رطوبت‌ساز(ها)/رطوبت‌زدا(ها): این‌ها وسایلی هستند که رطوبت هوا را برای شرایط ایده‌آل در محیط داخلی تنظیم می‌کنند.

Ⅸ. بخش اختلاط: این بخش ترکیبی متعادل از هوای داخل با هوای بیرون ایجاد می‌کند، به طوری که هوایی که برای تهویه فرستاده می‌شود، در دما و کیفیت مناسب باشد و در عین حال کمترین انرژی ممکن را مصرف کند.

Ⅹ. عامل ایجاد کننده: صدا خفه کن ها: صدا را کاهش می دهند تا محیط را دلپذیر نگه دارند زیرا در حین کار فن ها و سایر اجزا صدا تولید می شود.

بهره‌وری انرژی واحدهای هواساز (AHU)

بهره‌وری انرژی (از سال ۲۰۱۶، به عنوان یک الزام تحت آیین‌نامه طراحی زیست‌محیطی اروپا ۱۲۳۵/۲۰۱۴) یکی از ویژگی‌های اساسی یک واحد تهویه مطبوع (AHU) است. این امر با واحدهای بازیابی گرما که هوای داخل و خارج را مخلوط می‌کنند و اختلاف دما را به هم نزدیک‌تر می‌کنند، انجام می‌شود که باعث صرفه‌جویی در انرژی برای تهویه مطبوع می‌شود. فن‌ها دارای کنترل متغیر هستند که به آنها قابلیت تعدیل نیازهای جریان هوا را در صورت نیاز می‌دهد و واحد تهویه مطبوع را قادر می‌سازد تا کارآمدتر و در کل انرژی کمتری مصرف کند.